Technologia wytwarzania dichloropropanoli (DPC) z gliceryny

Technologia obejmuje proces wytwarzania mieszaniny 1,3 i 2,3 – dichloropropanoli (produktu pośredniego w syntezie epichlorohydryny) metodą ciśnieniową poprzez chlorowodorowanie gliceryny gazowym chlorowodorem w obecności kwasu karboksylowego, jako katalizatora oraz wydzielanie produktu. Synteza prowadzona jest w sposób ciągły, co ułatwia eksploatację instalacji i kontrolę przebiegu procesu technologicznego. Kluczowe aparaty konieczne do realizacji procesu to: kolumna absorpcyjna, reaktor przepływowy, kolumna odwadniająca i kolumna wydzielania stężonych dichloropropanoli.

Zalety technologii w porównaniu z klasyczną technologią wytwarzania DPC z propylenu i chloru:

• zagospodarowanie powstającej przy produkcji biodiesla odpadowej gliceryny,
• oparcie technologii na surowcu odnawialnym,
• utylizacja gazowego chlorowodoru, stanowiącego produkt odpadowy w procesach chlorowania węglowodorów,
• wysoka selektywność reakcji przy całkowitej konwersji gliceryny 87.5%,
• kilkakrotne skrócenie czasu reakcji w porównaniu z metodą bezciśnieniową,
• niskie wskaźniki zużycia surowców,
• istotne zmniejszenie czynników energetycznych (para wodna, energia).

Technologia wytwarzania DPC z gliceryny zapewnia znaczne obniżenie ilości produktów odpadowych w postaci związków chloroorganicznych oraz radykalne zmniejszenie ilości ścieków. Odpady stanowią głównie pochodne gliceryny, są więc mniej toksyczne i łatwiej je utylizować.