Nowa generacja technologii epichlorohydryny z wykorzystaniem biogliceryny jako surowca

PROJEKT WSPÓŁFINANSOWANY PRZEZ UNIĘ EUROPEJSKĄ Z EUROPEJSKIEGO FUNDUSZU ROZWOJU REGIONALNEGO w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka
Priorytet 1: Badania i rozwój nowoczesnych technologii
Działanie 1.3: Wsparcie projektów B+R na rzecz przedsiębiorców realizowanych przez jednostki naukowe
Poddziałanie 1.3.1: Projekty rozwojowe

Instytucja wdrażająca: Ośrodek Przetwarzania Informacji
Instytucja pośrednicząca: Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego
Instytucja zarządzająca: Ministerstwo Rozwoju Regionalnego

Nazwa beneficjenta: Instytut Ciężkiej Syntezy Organicznej “Blachownia”
Nr umowy o dofinansowanie: UDA-POIG.01.03.01-16-059/09-01
Wartość projektu: 1 931 313,69 zł
Kwota dofinansowania: 1 834 578,50 zł
Okres realizacji: 01.05.2009 – 31.01.2013

Cel projektu:

Celem projektu było opracowanie i udostępnienie podmiotom gospodarczym w formie pakietów procesowych, nowej technologii otrzymywania epichlorohydryny, opartej na surowcu odnawialnym – bioglicerynie, konkurencyjnej pod względem ekonomicznym i przyjaznej dla środowiska. Ponadto projekt zakładał zwiększenie efektywności wykorzystania biogliceryny i powstającego ubocznie w syntezach chemicznych chlorowodoru oraz rozwiązanie kluczowego problemu, jakim jest brak dostępu na zasadach wolnej konkurencji do tańszego surowca dla rozwoju żywic epoksydowych, ich przetworów i możliwości jego efektywniejszego wykorzystania.

Projekt obejmował:

Pakiet procesowy przygotowania odpadowej gliceryny z produkcji biodiesla do potrzeb produkcji epichlorohydryny dla instalacji 10000 t/r. i 30000 t/r.
Pakiet procesowy instalacji wytwarzania stężonych dichloropropanoli o zdolności umożliwiającej produkcję 10000 t/r. i 30000 t/r. epichlorohydryny
Pakiet procesowy instalacji wytwarzania epichlorohydryny o zdolności produkcyjnej 30000 t/r.
Końcowym wynikiem projektu badawczego, który został udostępniony na rynku jest nowa generacja technologii epichlorohydryny z wykorzystaniem biogliceryny i powstającego ubocznie w syntezach chemicznych gazowego chlorowodoru. Wprowadzenie nowej metody do praktyki przemysłowej przyczyni się do wzrostu konkurencyjności produkcji epichlorohydryny w kraju, ułatwiając sprzedaż produktu za granicę i otwierając możliwość sprzedaży licencji na technologię. Tańsza epichlorohydryna poprawi ponadto konkurencyjność krajowych żywic epoksydowych, na które znaczny popyt będzie utrzymywał się przez wiele lat.

Projekt został zakończony.